مسجد امام یا "مسجد سلطانی" یکی از یادمان‌های عصر قاجار و نمونه کامل مسجد چهار ایوانی و معرف معماری آن دوره می باشد که به لحاظ دارا بودن ایوان های متعدد، شبستان های وسیع، حجره ها و کاشی کاری زیبا، درخور توجه فراوان می باشد. بارزترین ویژگی معماری مسجد امام(ره) را چهار ایوانی بودن آن می توان برشمرد؛ همچنین تزئینات شبستان مسجد همراه با نقاشی بسیار زیبایش و تزیین ایوان اصلی، که برجسته‌ترین ویژگی معماری این مسجد را در قیاس با سایر مساجد استان و کشور پدیدی آورده اند.بنای مسجد به دستور فتحعلی شاه و به همت حاج سید حسن حسینی و استادی صفرعلی معمار آغاز و در سال 1243 هجری قمری به پایان رسیده است.