این حسینه که متعلق به خاندان قوام الملک بوده در 50 سال گذشته با انجام تعمیراتی به حوزه علمیه تبدیل شده است.حسینه دارای تالاری دو طبقه است که طبقه بالا شاه نشین بوده و در هنگام اجرای مراسم، محل جلوس بزرگان شیراز بوده است. دورتادور تالار مرثیه هایی برای امام حسین روی دیوارها نقش بسته که به حسینه، زیبایی خاصی بخشیده است.
کاشی کاری های خطوط اسلیمی و نستعلیق، گچ‌بری و مقرنس کاری‌های داخل بنا و حوض بزرگ در قسمت جنوبی حیاط با لبه های سنگی از ویژگی های این حسینه است.درباره این حسینه داستانی وجود دارد که شنیدن آن خالی از لطف نیست.
حاج شیخ محمد باقر شیخ‏الاسلام - اعلی اللّه مقامه - فرمودند هنگامی که مرحوم حاج قوام‏الملک شیرازی مشغول ساختمان حسینیه بود، سنگ‌های آن را به سید حجار که در آن زمان استاد حجارهای شیراز بود، کنترات داده بود. آن سید در این معامله دچار زیان سختی شد به طوری که مبلغ 300 تومان مدیون گردید و البته این مبلغ در آن زمان زیاد بود. خلاصه پریشان حال و بیچاره شد. شب جمعه نماز جعفر طیار را ‏خواند و حضرت امیرالمؤمنین (ع)را برای گشایش کارش به درگاه الهی وسیله قرار داد. او این کار را در شب‌های جمعه دوم و سوم هم ادامه داد. خواب دید حضرت امیر (ع) به او فرمودند فردا برو نزد حاج قوام که به او حواله کردیم.
چون بیدار شد متحیر شد چگونه به حاج قوام حرف بزند در حالی که نشانه‏ای نداشت. بالاخره به حسینه رفته و در گوشه‏ای با غم می‏نشیند. ناگاه می‏بیند حاج قوام با فراش‌ها و ملازمانش وارد شدند در حالی که آمدنشان در چنان موقعی غیر منتظره بود. ایشان نزدیک آمده تا برابر سید حجار می‏رسد و می‏گوید مرا به تو کاری است. بیا منزل.
وقتی که حاج قوام به منزلش برگشت سید به آن جا رفته و ملازمان با کمال احترام او را نزد حاج قوام بردند. چون وارد شد و سلام کرد حاج قوام بدون پرسش از حالش بلافاصله سه کیسه که در هر یک یکصد اشرفی یک تومانی بود تقدیمش کرده و گفت بدهی خودت را بپرداز، و دیگر حرفی نزد‏.حسینیه قوام به شماره 923 به ثبت تاریخی رسیده است.